επιπωματικός

-ή, -ό (Α ἐπιπωματικός, -ή, -όν)

ο κατάλληλος ή χρήσιμος για επιπωμάτιση, κάλυψη, έμφραξη

νεοελλ.

ανατ. «επιπωματικοί υμένες» — δύο ινώδεις υμένες που αποφράσσουν τα κενά που υπολείπονται ανάμεσα στον επιστροφέα* και στο ινιακό οστό.